ఎడారిలో సెలయేర్లు - మే 30
📖భూలోకములోనుండి కొనబడిన ఆ నూట నలువది నాలుగు వేల మంది తప్ప మరి ఎవరును ఆ కీర్తన నేర్చుకొనజాలరు (ప్రకటన 14:3).
బాధల లోయలలో ఉన్నవాళ్ళకి మాత్రమే కొన్ని పాటలు నేర్చుకోవడానికి వీలవుతుంది.
👉 ఎంత గాన ప్రావీణ్యం ఉన్నా ఇలాటి పాట నేర్చుకోవడానికి రాదు. స్వరంలో ఎంత శ్రావ్యత ఉన్నా ఇతరులు దీన్ని సరిగ్గా పాడలేరు. దీని సంగీతం హృదయంలోనుండే వస్తుంది.
ఇది వ్యక్తిగతమైన అనుభవాల్లో పుట్టి కంఠస్థం అయిన పాట.
గతించిన కాలపు అంధకార భారాన్ని తలపుకి తెచ్చే పాట ఇది.
నిన్నటి కాలపు రెక్కలు కట్టుకుని ఆ పాట ఈ రోజులోకి ఎగిరి వస్తుంది.
పరిశుద్ధుడైన యోహాను వ్రాస్తున్నాడు. పరలోకంలో కూడా ఒకపాట ఉంటుందట. విమోచింపబడిన మానవులే ఆ పాట పాడగలరట.
👉 ఇది నిస్సందేహంగా విజయ గీతమే.
మనల్ని విముక్తుల్ని చేసిన యేసుక్రీస్తు విజయాన్ని గురించిన పాట. అయితే ఆ విజయోత్సవం అందరికీ కలగాలంటే కలగదు. ఒకప్పుడు గొలుసులతో బంధింపబడి ఇప్పుడు స్వేచ్ఛగా ఉన్నవారిదే విజయోల్లాసం.
నేను ఈ పాటను పాడినట్టుగా ఏ దూతగాని, ప్రధాన దూతగాని పాడలేడు. నేను పరదేశిగా ఉన్నట్లు ఆ దేవదూతలెప్పుడూ ఉండలేదు కదా. శిలువలో విమోచించబడ్డ వారు తప్ప మరెవ్వరూ ఈ పాటను నేర్చుకోలేరు. నా ఆత్మ ఆ పరమ తండ్రి దగ్గరనుండి ఈ సంగీత పాఠం నేర్చుకుంటున్నది. కంటికి కనిపించని సంగీత బృందంతో కలిసి శిక్షణ పొందుతున్నది.
ఈ సంగీత సమ్మేళనంలో కొన్ని భాగాలను నా ఆత్మ తప్ప మరెవరూ పలకలేరు. దేవదూతలకి ఈ శృతి కుదరదు. ఈ తాళాలను నా ఆత్మ మాత్రమే వెయ్యగలదు, ఆలపించగలదు.
దేవదూతలాలపించ లేని ఆ భాగాలను ఆలపించడం కోసం తండ్రి నిన్ను సిద్ధపరుస్తున్నాడు. నిన్ను పరీక్షించడానికి దేవుడు నీపైకి బాధల్ని పంపిస్తుంటాడని చెప్తుంటాడు. కాదు, నీకు నేర్పించడానికే ఆయన ఆ బాధల్ని నీపైకి పంపుతుంటాడు. రమ్యమైన ఆ గాయక బృందంలో నువ్వు ఉండడం కోసం నిన్ను సిద్ధపరుస్తున్నాడు.
రాత్రి సమయాల్లో నీ పాటను సిద్ధం చేస్తున్నాడు. కొండలోయల్లో నీ స్వరాన్ని పదును పెడుతున్నాడు. మేఘాలు కమ్మిన వేళ నీ శృతిని సవరిస్తున్నాడు. వర్షాలు కురుస్తున్నప్పుడు నీ స్వరంలోని మాధుర్యాన్ని పరిపక్వం చేస్తున్నాడు. చలి రోజుల్లో నీ భావాన్ని మలుస్తూ ఉన్నాడు. ఆశాజనకమైన సమయాల నుంచి భయంలోకి నువ్వు దిగజారే వేళల్లో నీ లయను సరిచూస్తున్నాడు.
నా అంతరంగమా, ఈ వేదనల బడిని అసహ్యించుకోకు. అందులో నువ్వు పొందిన శిక్షణే రాబోయే కాలంలో పరలోకంలో వినిపించబోయే సార్వత్రికమైన రాగంలో నీ వంతు నువ్వు పాడగలగడానికి సహాయపడుతుంది.
కాళరాత్రి నిలువునా కమ్ముతున్నదా కటిక చీకటి కర్కశంగా కప్పుతున్నదా చేరరమ్మని ఆయన్ని చనువుగా ఆహ్వానించు కొత్తపాట, కోయిలపాట నీకిస్తాడు సుతారంగా నీతో శృతి కలుపుతాడు శోధనల్లో సొమ్మసిల్లి నీ స్వరం ఆగితే ఆగిన పాటను ఆగనీయకుండా ఆ మేఘాలో తన పాటతో లీనం చేస్తాడు.
ఆ పాట పాడే ప్రకాశ పుత్రులంతా ముక్త కంఠంతో, ముకుళిత హస్తాలతో ఆ అంధకారంలోనే ఈ అపురూపం గానం మాకు అలవడిందంటూ మురిసిపోతారు తండ్రి ఇల్లంతా మధుర పరిమళంలాగా అలుముకునే ఆ అసమాన గీతం పుట్టి ప్రాణం పోసుకున్నది పగటి వెలుగును చూడని పూరిపాకల్లోనే.