ఎడారిలో సెలయేర్లు - మార్చి 31
గాలి యెదురైనందున . . . (మత్తయి 14:24).
పెనుగాలులు నాలుకలు చాపి విజృంభిస్తుంటాయి. 📖మన జీవితాల్లో వచ్చే తుఫానులు ప్రకృతి సంబంధమైన సుడిగాలులకంటే భయంకరమైనవి కావా? కాని నిజంగా ఇలాంటి గాలివానల అనుభవాల గురించి మనం సంతోషించాలి.
ఉదయం, అస్తమయం లేక సంవత్సరం పొడుగునా సంధ్యా సమయం ఉండే ప్రదేశాల్లో ఆకైనా గలగలలాడకుండా గాలి విసరని లోతైన కొండలోయల్లోనూ ఉండడం కంటే, వర్షాలు కురిసి వరదలు వచ్చేచోట్ల నివసించడం మేలు కదా.
శోధనల కారుమేఘాలు గుండెల్లో గుబులు పుట్టించవచ్చు. కాని ఆత్మ తీవ్రత నిండిన ప్రార్ధనకి ప్రేరేపించేవి అవే కదా, ఇంకా ఆత్రుతతో మనకియ్యబడిన వాగ్దానాలను గట్టిగా పట్టుకునేలా చేసేవి అవే కదా.
👉 ఎడబాటులనే తుఫానులు హృదయ విదారకమైనవి. అయితే తనవైపుకి మనల్ని మళ్ళించుకునే దేవుని సాధనాలే అవి.
ఆయన రహస్యంగా మనతో ఉండి మృదువుగా మెల్లగా మనతో మాట్లాడే సందర్భాలు అవి.
అలలకీ పెనుగాలుల తాకిడికీ నావ ఊగినప్పుడే కదా నావికుని సామర్థ్యం బయటపడేది.
👉 తుఫానులు మనపై విరుచుకుపడకుండా చేసేవాడు కాదు యేసు ప్రభువు, ఆ తుఫానులో మనకి అండగా నిలిచేవాడు ఆయన.
మన ప్రయాణం సుఖంగా సాగుతుందని ఎప్పుడూ మాట ఇవ్వలేదాయన. కాని గమ్యం మాత్రం క్షేమంగా చేర్చే బాధ్యత ఆయనది.
పరలోక పవనాలొస్తున్నాయి, తెరచాప ఎత్తండి పెనుగాలులు వీచినా, ఆటంకాలొచ్చినా పొగమంచు పట్టినా, గాలివాన కొట్టినా పయనం దూరమైనా, గమ్యం కానరానిదైనా ఉప్పునీళ్ళ తుంపరలో, సాగరం కక్కే నురగల్లో సాగిపో గమ్యం వైపుకి నీ పరుగుల్లో